Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

LIFE LATELY




Ξέρω παιδιά, ξέρω. Απαράδεκτη! Μετά από δύο μήνες όμως είμαι ακόμα εδώ. Σιγά μην άφηνα το blog μου. Απλά είναι κάποιες φορές που το χρειάζεσαι επειγόντως και κάποιες άλλες που δεν έχεις κάτι να πεις γιατί όλα σου φαίνονται ανέκφραστα, και όχι απαραίτητα επειδή είναι άσχημα, αλλά επειδή είναι τόσο όμορφα που δεν έχεις λόγια να τα περιγράψεις. Anyways. Είναι πολύ αργά να πω καλή χρονιά; Ας είναι, τί με νοιάζει. Ποιος θα μου απαγορέψει εμένα να εύχομαι ότι θέλω στο blog μου; Καλή χρονιά λοιπόν Σοφικοθοτιστές! Να σας έρθουν μόνο χαρούμενες στιγμές το 2016. Η αλήθεια είναι πως για μένα, από το τέλος του 15 μέχρι στιγμής όλες χαρούμενες είναι. Χτυπήστε ξύλο όσοι διαβάσατε αυτά τα λόγια, γιατί έχω και αυτό που μου μετέδωσε η μάνα μου, πως όταν λες από έξω σου τα καλά πράγματα την επόμενη στιγμή κάτι θα συμβεί και θα αλλάξουν όλα προς το κακό. Δε ξέρω τί έχει αλλάξει και ξαφνικά το τελευταίο καιρό, έχω μάθει να ζω αλλιώς. Με επηρέασαν πολλά πράγματα και είναι σαν να έχω μάθει να ζω κάθε στιγμή σα να μην υπάρχει αύριο. Είμαι με ανθρώπους που λατρεύω και με αγαπούν, γελάω πολύ, κοιτάω μόνο τα θετικά, εκμεταλλεύομαι κάθε μέρα (ίσως όχι κάθε μέρα, όταν λιώνω στο καναπέ, αλλά τις περισσότερες). Έχω παρατηρήσει όντως αλλαγή στη συμπεριφορά μου. Έχω περισσότερη όρεξη γενικά. Βασικά έχω βρει το κλειδί για την ψυχανάλυση. Τα ταξίδια! Όπου και αν είναι αυτά. Είτε μέχρι το κέντρο της πόλης, είτε στην άλλη άκρη του κόσμου. Αλλάζουν όλα. Σιγά σιγά εκπληρώνω κάθε μικρή μου επιθυμία. Και έτσι πρέπει να κάνετε όλοι. Ταξίδια-επιθυμίες-αγάπη. Ίσως κάποια σχέδια να μην πετυχαίνουν, όμως αυτό δε σημαίνει κάτι. Θα πετύχει το επόμενο ή το αμέσως επόμενο. Να έχετε θετικούς ανθρώπους γύρω σας και ανθρώπους που σας κάνουν να γελάτε. Και αυτούς που δεν σας κάνουν να γελάτε, να τους κάνετε εσείς. Έτσι πάνε αυτά. Τότε θα με θυμηθείτε. Δε ξέρω τί αξίζει στη ζωή, όμως το ψάχνω και κάνω λάθη και τα διορθώνω. Ίσως και όχι. Αλλά μαθαίνω κάθε μέρα. Και όταν στο τέλος της μέρας πέφτω στο κρεβάτι και νιώθω όμορφα, τότε ξέρω πως κάτι έγινε σωστά. 

*****

I know guys, I know. Unacceptable! But after two months I'm still here. I will not let my blog. It's just that sometimes Ι need it so much and others that I do not have something to say because all seem to be expressionless, not necessarily because they are bad, but because they are so beautiful that I do not have words to describe them. Anyways. Is it too late to wish you Happy New Year? Let it be, I don't care. Who would forbid me to wish whatever I want on my blog? So Sofikothoughtistes have a happy new year! I wish you only happy moments in 2016. The truth is that for me, from the end of 2015 they are all happy so far. Nock no wood whoever read these words, because I have this thing that my mother gave me, that when you say out loud the good things the next moment something will happen and everything will change for the worse. I do not know what has changed, and suddenly the last time, I learned to live otherwise. Many things influenced me and it's like I've learned to live each moment like there is no tomorrow. I am with people I love and they love me, I laugh a lot, I look only THE positive way, I enjoy each day (maybe not every day, when I am sitting on the sofa, but most of them). I really noticed a change in my behavior. I have more joy in general. Basically I have found the key to psychoanalysis. Traveling! Wherever you go. Either to the city center, or across the world. Everything changes. Gradually I fulfill my every little desire. And so you have to do it all. Travel-love-desires. Perhaps some plans do not succeed, but that does not mean anything. The next ones  will happen. If you have positive people around you and people who make you laugh. And those who do not make you laugh, make them yourself. It's the way it goes. Then you will remember me. I do not know what matters in life, but the I am searching for it and I make mistakes and correct them. Perhaps not. But I learn every day. And when I lay in bed at the end of the day and feel beautiful, then I know that something was done correctly. 
Until next time...
XXX

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου