Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Long time no see

ΟΚ! Το ξέρω πέρασε πολύς καιρός από τότε που έγραψα το τελευταίο μου άρθρο. Έχω καλή εξήγηση για αυτό όμως. Πριν από δύο βδομάδες έφυγα για Γιάννενα. Ήταν κανονισμένο να πάω για άλλη μια βδομάδα, πριν τις τις γιορτές. Η αλήθεια είναι πως πέρασα πολύ καλά. Έπαιξε σημαντικό ρόλο, το ότι είχα καλή παρέα. Πήγα Δευτέρα και έφυγα Παρασκευή. Στο γυρισμό, ήρθε μαζί μου και μια φίλη μου, για να την φιλοξενήσω στο σπίτι μου την επόμενη βδομάδα. Η χαρά μου, όπως καταλαβαίνετε ήταν απερίγραπτη. Κάθε μέρα ήμασταν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και ανακαλύπταμε την πόλη μαζί. Την πήγα σε μαγαζιά που ούτε εγώ είχα πάει μέχρι στιγμής. Βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες, για να έχουμε κάτι να θυμόμαστε, και κάναμε και πολλά ψώνια. Όμως και τις ώρες που μέναμε σπίτι, περνούσαμε πολύ όμορφα. Γνωριστήκαμε καλύτερα, παίξαμε και σε γενικές γραμμές κάναμε σαν μικρά παιδιά. Σήμερα ήταν η μέρα που η φίλη μου γύριζε στα Γιάννενα. Την πήγα στα ΚΤΕΛ και έφυγα. Ήξερα ότι η απότομη στροφή στη παλιά "ρουτίνα" θα μου χαλούσε κάπως την διάθεση, και όντως έγινε. Νομίζω πως φταίει το ότι τώρα που είμαι μόνη έχω χρόνο να σκεφτώ, ενώ όταν ήταν εδώ η φίλη μου, το μυαλό ήταν πάντα απασχολημένο. Πέρασα δύο βδομάδες γεμάτες με πολύ ευχάριστα γεγονότα και πολύ καλή παρέα και το τώρα μου φαίνεται περίεργο. Είμαι και από τους ανθρώπους που χάνουν την διάθεσή τους με το παρά μικρό, οπότε ήταν φυσικό. Ρυθμοί της ζωής είναι αυτοί, θα τους συνηθίσω και πάλι. Τώρα περιμένω τις γιορτές να έρθουν, αν και δεν έχω μεγάλες προσδοκίες για τις φετινές. Ελπίζω όμως να είναι ευχάριστες για να είμαι και εγώ χαρούμενη. Αυτό ήταν λοιπόν, η δικαιολογία μου για την μεγάλη αυτή απουσία. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα. 
Until next time...
XXX

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

SOTD (song of the day)

The Monster-Eminem ft. Rihanna


"I'm friends with the monster that's under my bed
Get along with the voices inside of my head
You're trying to save me, stop holdin' your breath
And you think I'm crazy, yeah you think I'm crazy"

Until next time...
XXX

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

SOTD (song of the day)

System Of A Down - Lonely Day



"Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day in my life"

Until next time...
XXX

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

I know you can hear me

Οι καμπάνες της εκκλησίας της γειτονιάς μου χτυπάνε πένθιμα. Έχουμε κηδεία. Χτυπούσαν και το πρωί έτσι, και τρόμαξα. Δεν πέθανε κάποιος δικός μου, απλά είχα καιρό να ακούσω τις καμπάνες να χτυπούν έτσι και ψυχοπλακώθηκα σήμερα. Το πρωί η μέρα μου ξεκίνησε ευχάριστα. Κατέβηκα στην αγορά της πόλης για ψώνια, μέρα που την περίμενα σαν τρελή. Και ενώ νόμιζα πως θα συνέχιζα να περνάω μια όμορφη μέρα, τα πράγματα άλλαξαν. Ποτέ δεν ξέρεις πώς, τί, πότε και γιατί θα γίνει κάτι που θα σου χαλάσει την διάθεση. Για μένα συνέβη κάτι μικρό, όμως επειδή το τελευταίο διάστημα περνάω από πολλές και διαφορετικές φάσεις, με αφορμή αυτό το μικρό, η διάθεσή μου έφτασε στο μείον. Πάνε μέρες τώρα που το κεφάλι μου δεν έχει σταματήσει να σκέφτεται. Σκέφτεται διάφορα πράγματα και καταστάσεις, που είτε μου συμβαίνουν τώρα, είτε πρόκειται να συμβούν. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έγραφα τόσο καιρό, γιατί δεν ήμουν σίγουρη για το τί ήθελα να μιλήσω. Όλο παίρνω αποφάσεις και μετά από λίγο τις καταργώ και μετά τις ξανά παίρνω. Δεν ξέρω πού θα βγάλει όλο αυτό. Με εκνευρίζει που αφήνω την διάθεσή μου να επηρεαστεί, αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω. Πάντα με κάτι πρέπει να ασχολούμαστε. Δεν θα ηρεμήσουμε ποτέ! Ενώ πάει κάτι καλό να γίνει, ακολουθεί ένα κακό και τα διαλύει όλα. Ώρες ώρες νιώθω πως είμαι ακόμα "εγκλωβισμένη" από κάποιους, και μια ζωή ήθελα να είμαι ανεξάρτητη. Πότε θα σταματήσει αυτό το πράγμα δε ξέρω. Μου παίρνει πάντως όλη την ενέργεια. Και το κακό είναι πως δεν έχω πλέον όση είχα κάποτε. Πάντα πίστευα πως η ζωή μου είναι γεμάτη από χαρά με σπάνιες δώσεις λύπης. Τώρα νιώθω πως είναι γεμάτη από λύπη με σπάνιες δώσεις χαράς. Αυτό που με τρελαίνει είναι πως δε μπορώ να μιλήσω με κανέναν, γιατί κανείς δε θα με καταλάβει, όπως θέλω εγώ να με καταλάβει. Ετοιμάζομαι να φύγω για δύο μέρες στο χωριό μου, για να ξεφύγω λίγο από όλα. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα, αν όντως θα ξεφύγω ή αν θα έχω και άλλο χρόνο να σκέφτομαι ακόμα περισσότερο. Ελπίζω όταν γυρίσω να έχω βρει πάλι την διαθεσή μου.



Until next time...
XXX

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Cause you had a bad day

Και ακόμα ένα βράδυ στο μπαλκόνι μου αναλογίζοντας, φεύγει. Κάθομαι στο laptop και δεν έχω τί να κάνω. Οπότε, λέω ας γράψω ακόμα ένα άρθρο τί έχω να χάσω; Η αλήθεια είναι, πως είχα δύσκολη μέρα. Και δεν ανοίχτηκα σε κανέναν για αυτήν, με αποτέλεσμα να με έχει πιάσει η αναπνοή μου από το βάρος. Οπότε τί πιο σωστό να τα βγάλω όλα στο blog. Έτσι και αλλιώς, μόνο αυτό θα κάτσει να ακούσει σιωπηλά, αυτά που έχω να πω. Γιατί πάντα αυτό χρειάζομαι: κάποιον να με ακούει σιωπηλά. Να μη λέει τίποτα, απλά να ακούει. Όμως όλοι λένε. Και πολλές φορές λένε άσχετα πράγματα, λες και δεν έχουν ακούσει ούτε λέξη από αυτά που τους εξομολόγήθηκες. Ο καθένας φυσικά για ότι τον απασχολεί θα νοιαστεί. Δεν τους κακολογώ! Μια διαπίστωση κάνω. Έχω βάλει στην επανάληψη το"Walk" του Ludovico Einaudi, μελωδία που με αφήνει να συνεχίζω να σκέφτομαι.  Ο γείτονάς μου, δεν έχει σταματήσει να καθαρίζει το αμάξι του ενώ είναι 1:50 το ξημέρωμα. Αλλά δικαίωμα του είναι, ας το κάνει ότι θέλει (αφού δεν νυστάζει). Η μέρα μου ξεκίνησε φυσιολογικά όπως όλες. Βρέθηκα με φίλους, έκανα χαζομάρες, γέλασα. Όμως γύρω στο μεσημεράκι έγινε κάτι που μου χάλασε όλη την διάθεση. Κάτι που σε κάνει να σκέφτεσαι όλη την υπόλοιπη μέρα, πώς θα ήταν η ζωή σου ΑΝ έκανες ένα πράγμα διαφορετικό. Σκέφτεσαι και σκέφτεσαι τα γιατί και τα πως. Και (ως συνήθως) δεν καταλήγεις πουθενά. Έχουμε μάθει όλοι να λέμε "όλα για κάποιο λόγο γίνονται", όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν υπάρχει ούτε ένας σωστός λόγος που συμβαίνουν. Απλά γίνονται για να μας τυραννάναι. Και εκεί είναι που σκέφτεσαι "γιατί σε μένα;" " τί έχω κάνει, τί αμαρτίες πληρώνω;" . Όταν κάτι δεν είναι να γίνει δε θα γίνει! Όσο και να το πολεμάς, όσο και να ψάχνεις τα γιατί και τα αλλά. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να χαλιέσαι εσύ ο ίδιος και απάντηση να μη παίρνεις. Πάντα ήθελα να ήμουν τυχερή στη ζωή μου. Δεν ζητούσα ποτέ να είμαι ούτε όμορφη, ούτε έξυπνη, μόνο τυχερή! Η τύχη σου φέρνει τόσα πολλά καλά, που και όμορφος και έξυπνος να μην είσαι, κάτι θα καταφέρεις στη ζωή σου. Είμαι μόλις 19 ετών, και νιώθω ότι δεν έχω τίποτα να περιμένω από την ζωή μου, πως δεν έχει κανένα νόημα. Είναι τραγικό, το ξέρω. Ξέρω ότι θα το μετανιώσω όταν θα είναι αργά. Όμως όταν δεν συμβαίνει ούτε ΈΝΑ καλό στη ζωή σου, ούτε ένα τόσο δα μικρό, τί να σκεφτώ και εγώ; Ζω σε ένα κόσμο που δε πάει πουθενά, που δεν δίνει ευκαιρίες, μόνο παίρνει. Προσπαθώ να συνεισφέρω στην οικογένεια μου και δε μπορώ. Δεν θέλω να καταλήξω να είμαι μίζερη. Θέλω να ζήσω. Διαβάζουμε μια ζωή να μπούμε σε μια σχολή, να μάθουμε γλώσσες και γιατί; Ούτε για μια απλή πωλήτρια δεν σε παίρνει κάποιος. Τί άλλο πρέπει να κάνω; Ας μου πει κάποιος! Προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου καθώς τα γράφω αυτά. Το κλάμα δε θα αλλάξει τίποτα (φταίει και η μελωδία). Το σιχαίνομαι όταν γίνεται αυτό. Όταν φτάνει η μέρα που σκας και δεν αντέχεις άλλο. Απλά δεν μπορώ να τις ελέγξω αυτές τις μέρες και πώς να τις κάνω να περάσουν. Να ευχόμαστε να είναι σπάνιες και λίγες...


Until next time...
XXX

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

SOTD (song of the day)

Wake me up- Avicii



"So wake me up when it's all over
When I'm wiser and I'm older
All this time I was finding myself
And I didn't know I was lost"




Until next time...
XXX

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Vacation Vol.3

Say it loud, I'm Greek and I'm proud!


Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

To facebook or not to facebook


It's time

Άλλο ένα εξάμηνο πέρασε και αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα στον Ακαδημιακό χρόνο: έφτασε η  ώρα της εξεταστικής. Οι φοιτητές σταματούν τους ξέγνοιαστους καφέδες, τα ξενύχτια και την ξεκούραση. Τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να γίνεται. Αλλά ας είμαστε ειλικρινής εδώ. Ποιός τα κάνει αυτά; Είναι η περίοδος που όλοι έχουμε επίγνωση των αρμοδιοτήτων μας, αλλά όλοι δυσκολευόμαστε να τις φέρουμε εις πέρας. Μετά από ένα εξάμηνο πλήρης αδράνειας, ο οργανισμός αντιδρά στις αλλαγές. Θες να διαβάσεις και δε μπορείς. Μετράς τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα τα οποία περνούν τόσο γρήγορα και εσύ δεν έχεις διαβάσει ούτε το τίτλο του βιβλίου. Και πριν το καταλάβεις έχει περάσει η μέρα τελείως χαμένη. Εκεί είναι που σε πιάνουν οι τύψεις. Νιώθεις κακός φοιτητής, αποτυχημένος. Ελπίζεις στο αύριο. Όμως, το αύριο έρχεται και ξεκινάς πάλι τις ίδιες διαδικασίες. Αφού πλησιάσει η μέρα της εξέτασης πανικοβάλλεσαι, αγχώνεσαι και τρέμεις. Η αλήθεια είναι πως όσο καλά και να διαβάσεις, πάντα θα νιώθεις ανεπαρκής. Υπάρχουν τόσες επιρροές που δέχεσαι που σε κάνουν να αποσπάσαι από το διάβασμα (τηλεόραση, κινητό, μουσική, υπολογιστής). Θα μου πεις, είναι τόσο εύκολο να κλείσεις την τηλεόραση, το κινητό, τη μουσική και τον υπολογιστή. Αλλά ποιός έχει το κουράγιο να το κάνει; Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές, που καταφέρνεις και πιάνεις στα χέρια σου το βιβλίο και το ανοίγεις και το διαβάζεις. Κουράζεσαι εύκολα, κάνεις πολλά διαλείμματα. Διαβάζεις 30 σελίδες και νιώθεις την ικανοποίηση του αιώνα! Λες, φτάνει για σήμερα, πολύ διάβασα, αύριο πάλι. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις εκείνες τις μέρες, είναι να μιλάς με συμφοιτητές σου και να τους ρωτάς πως τα πάνε με το διάβασμα. Εάν μάθεις πως είναι έστω και μια σελίδα παρακάτω από σένα, τρελαίνεσαι. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση έρχεται το δευτερόλεπτο που βγαίνεις από την αίθουσα έχοντας δώσει το τελευταίο μάθημα. Μετά από αυτό ξεκινάει ένας άλλος αγώνας, των βαθμών. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, που θα την πούμε κάποια άλλη στιγμή. 

Until next time...
XXX

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Για σένα μόνο...


"Για σένα λιώνω μια ζωή, για σένα λιώνω,
Μη με αφήνεις στη βροχή, γιατί παγώνω,
Κι αν δε με παίρνεις αγκαλιά, εγώ θυμώνω,
Για σένα μένω στη ζωή, για σένα μόνο"

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Oooops...

Hey everyone!

Εγώ είμαι η Σοφία ή η Σοφίκα! Οι φίλοι μου με φωνάζουν έτσι. Η αλήθεια είναι ότι το προτιμώ από το Σοφία, μου θυμίζει την καταγωγή μου, την ποντιακή. Λίγα πράγματα που πρέπει να ξέρεις για μένα: γεννήθηκα στις 29-9-1994, είμαι ζυγός, είμαι αισιόδοξος άνθρωπος (ελπίζω), γελάω συχνά και δυνατά, "σκουντώ" τους άλλους όταν γελάω, ακούω κάθε μέρα-όλη μέρα μουσική, είμαι φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, πιστεύω στο θεσμό της οικογένειας, μου αρέσει να βλέπω ταινίες αλλά φοβάμαι τα θρίλερ, αγαπάω τους φίλους μου, μου αρέσει να περιποιούμαι τον εαυτό μου, έχω έναν μεγαλύτερο αδελφό, κλαίω αρκετά συχνά γιατί αυτό με βοηθάει να ξεσπάω και να ηρεμώ, φοβάμαι τα νοσοκομεία και άλλα πολλά που θα τα πούμε στη πορεία.

Until next time...
XXX